Door: Corine Lepoutre
Hoe kun je leren je eigen beste vriend te zijn? Het is helemaal niet zo makkelijk om vrienden te zijn met jezelf. We zijn gewend te oordelen. We hebben een oordeel over anderen, een oordeel over situaties, maar bovenal een oordeel over onszelf. Het idee dat we niet goed (genoeg) zijn zoals we zijn, de overtuiging dat we niet waardevol zijn, het gevoel van 'Er is iets mis met mij'.
We kunnen onszelf in algemene zin afvragen of de mens in wezen
goed van aard is (goedaardig) en dan aansluitend: Kan ik erop
vertrouwen dat ik zelf in de grond goedaardig ben?
En in zijn geheel, kan ik erop vertrouwen dat het leven goed is,
dat er connectie is met anderen, dat er een kloppend hart is? Dat
het leven in wezen eigenlijk goed is? Dat je eigen leven goed is of
goed kan zijn? Als je voeling hebt met die basis, als die connectie
er is, als je dat vertrouwen hebt is het mogelijk om de wereld open
en bereidwillig tegemoet te treden.
Tweestrijd
Zonder vertrouwen daarentegen is de wereld een plaats van
tweestrijd, tegenover elkaar staan, het gevoel hebben dat er iets
mis is met jezelf, met de ander, gewoon dat de hele wereld niet
deugt. Dan kan je vastlopen in de overtuiging dat het hele
universum niet ok is.
Zodra je in staat bent om te zien dat jouw identiteit veel breder
en groter is dan je ego die altijd de strijd aangaat, dan kun je
het vertrouwen ontwikkelen in een fundamentele goedheid. Dan is het
mogelijk het intuïtieve deel van jezelf te vertrouwen en te
onderzoeken als onderdeel van iets dat veel groter is.
Hoop
Als het vertrouwen ontbreekt is de hoop de enige genezing. Hoop
doet leven. Hoop ontspringt vanuit het hart. En hoop als een
dimensie van de ziel die misschien overwoekerd is geraakt, maar nog
wel aanwezig. De hoop waaruit de aspiratie spreekt om je hoogste
potentieel te realiseren. Plus het vertrouwen dat dit mogelijk is
vanuit energie en dynamiek om dat te ondersteunen.
Is de hoop verbonden met iets dat er echt toe doet voor jou, met de
aspiratie om lief te hebben, om te dienen, te creëren, zoals een
bloem die wil bloeien? Maar ook een visie die je formuleert? Vaak
zijn we onze diepste inspiratie kwijtgeraakt, dat waar we echt om
geven en naar willen streven.
Je toekomstig zelf
Het vertrouwen dat je hart in staat is om volledig lief te hebben, dat je geest in staat is om volledig op te leven, wakker te worden en dat het in je vermogen ligt om echt intiem te worden met anderen, echt connectie te maken, helpt je om je toekomstige zelf te laten groeien. Ook is er nog het vertrouwen om volledig aanwezig te durven zijn in het hier en nu. Het vertrouwen dat je ware zelf in het moment aanwezig is om je potentie te openen, te ontplooien. Je toekomstige zelf roept je om je te manifesteren, om te worden wie je bent.
Toegewijd
Het vertrouwen hebben dat je er echt mee aan de slag gaat om je
ware zelf de kans te geven zich te laten zien. Toegewijd zijn aan
jezelf. De energie in goede banen leiden om dat te kunnen doen. Met
het verlangen naar vrijheid maak je de ontplooiing naar vrijheid
mogelijk.
Er gebeurt dan van alles. Als je naar een liefdevolle relatie
verlangt zal je daartoe in staat zijn, als je goed wilt doen in de
wereld zal het pad zich wijzen. Als je open staat voor je
verlangens zal je via aspiratie en vertrouwen in actie komen om dat
te doen waar jij toe geroepen bent.
Oh, nobly born!
Oh, you of glorious origins
Remember your radiant, true nature
Remember the essence of mind
Trust it
Return to it
Know it as home
Oh, edel geborene!
Oh, jij van schitterende oorsprong
Herinner je stralende ware natuur
Herinner de essentie van de geest
Vertrouw het
Keer ernaar terug
Ken het als je thuis
Tibetaanse wijsheid
